Abstract:
Staţiile de epurare a apelor uzate reprezintă mari consumatori de energie. Optimizarea acestora este necesară atât din punct de vedere economic cât și ecologic.
Măsurile de optimizare a funcționării unei stații de epurare a apelor uzate nu trebuie niciodată studiate la nivel singular, ci întotdeauna la nivelul întregii staţii, urmărindu-se efectele pe care acestea le au asupra sistemului în ansamblul său. Astfel se vor putea evita repercursiuni negative asupra calităţii proceselor, a stabilităţii în funcţionare precum şi a duratei de viaţă a utilajelor.
Pentru optimizarea energetică a staţiilor de epurare se vor căuta atât soluţii de reducere a consumurilor de energeie cât şi de îmbunătăţire a utilizării potenţialului energetic propriu.
Prezenta lucrare propune o metodologie de analiză sistematică a potențialului de eficientizare a stațiilor de epurare prin prisma consumurilor de resurse - energie electrică, energie termică, reactivi chimici și a posibilităților de acoperire parțială sau chiar totală a necesarului de energie din resurse proprii, metodologie ce ar putea fi utilizată ca și ghid pentru realizarea unor studii de optimizare de către specialiștii din domeniu.